BİR BURSA AŞIĞI VE EĞİTİM DELİSİ; GIYASETTİN BİNGÖL !

Mesleğe başladığım ilk yıllardan bu yana tanırım kendisini…

Zaten bir gazeteci olup da onu tanımamak mümkün değil desem inanın abartmış olmam.

 Birçok kez farklı vesilelerle haberini de yazdım, birkaç kez de özel söyleşi yapıp başarı hikayesinden öğüt niteliğinde yol gösterici dersler çıkardım kendime.

‘Dersler’ derken Değerli Okur;

Cidden yaşam boyu yol haritamda bana ışık tutacak mühim bilgiler ve yaşanmışlıklardı anlattıkları ve o gerçekten hayatı boyunca binlerce çocuk ve gence sayısız dersler vermiş, kendi yaşamından da anekdotlar aktararak her birinin geleceğine ışık tutmuştu…

İlaveten bunları yaparken de Bursa’da yine sayısız çocuk ve gencin öğretici izler yani dersler alacakları çok değerli kurumları hayata geçirmişti…

Buraya kadar okuduklarınızdan anlaşılacağı üzere bir eğitim duayeninden; alanında Bursa’nın bir numarası Gıyasettin Bingöl’den söz ediyorum.

O Bundan tam 30 yıl önce bir dershaneyle başladığı eğitim serüveninde bugün geldiği noktada Bursa’ya İlk vakıf üniversitesini kazandıran isim…

Eğitimdeki kariyerine 1990 yılında boş bir binayı dershaneye çevirerek başladı Mudanya Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanı Eğitimci Gıyasettin Bingöl.

15 kolej, 11 kurs, anaokulları ve de Mudanya Üniversitesi’yle birlikte Bursa’da kazandırdığı eğitim kurumları mevcut konjonktürde şehrin en önemli eğitim markaları arasında…!

 Eğitimin önemini her daim doğru cümlelerle anlatabilen, öğrenciyi anlayan, hatta onların isteklerine her koşulda kulak verip eğitim kuralları içerisinde cevap vermeyi başarabilen götürmeyi başarabilen  bir eğitimci Gıyasettin Bingöl.

Gıyasettin Bingöl’ü zirveye ulaştıran yol haritasına gelince…

O haritada izlediği yol hep zorlu engellerle doluydu.

Şöyle ki;

 Daha altı yaşındayken Muş’un Varto ilçesinde meydana gelen depremde enkaz altından sağ çıkmayı başardı. Hemen ardından da dedesinin babasına “Tek bir keçin bile kalsa bu çocuğu okutacaksın” vasiyetiyle okula başladı. Yıllarca ailesinden uzakta farklı şehirlerde eğitim gördü. Henüz öğrenciyken iş hayatına atıldı. Erzurum’da başladığı kitapçılık serüveni üniversite öğrencisi olarak geldiği Bursa’da da devam etti. Kitapçılık işini Bursa’da daha da geliştirerek Türkiye’nin en büyük kitapçısı BKM’yi açtı.

 Gıyasettin Bingöl kendi ifadesiyle bir Bursa aşığı ve eğitim delisi. Bugün hayalini kurduğu hiçbir hedeften vazgeçmeyerek o hayallere ulaşabilen bir kimlik.  2007 yılında Mustafakemalpaşa’da ilk kolejini açarken kendisiyle tanışmış ve onunla ilk söyleşimi gerçekleştirmiştim. O gün verdiği tüm sözleri bugün tuttuğunu görüyorum Gıyasettin Hoca’nın. “Bahanemiz yok, çalışmak zorundayız” cümlesine özellikle vurgu yapmasından ötürüdür de  Bursa’ya dair hedeflediği projelerin devamının geleceğini hissediyorum tabii ki…

İşte Bursa’da eğitimin bir numarası  Gıyasettin Bingöl’ün 5N1K suallerine verdiği eğiti-öğretici ders niteliğindeki yanıtlar ve daha fazlası…

HAYAL KURMAKTAN HİÇ VAZGEÇMEDİM

Pınar YENİYİĞİT; Bursa kamuoyunun yakinen tanıdığı bildiği bir Eğitimci kimlik olan Gıyasettin Bingöl kendini anlatırsa neler söyler? Bu eğitim aşkı nereden geliyor ?

Ben bir eğitim delisiyim. Eğitim okulda başlamaz. Aile ile, çevre ile başlar. Bir yaşam tarzıdır eğitim… Bir İnsanın ilk öğretmeni de annesidir. Öğretmen daha sonra gelir. İnsanı eğitim hayatında başarıya götüren yol aile, okul, çevre ve kendi yetenekleridir. Benim çocukluğumdan beri hayallerim ve hedeflerim vardı. Hayal kurmaktan hiç vazgeçmedim. Hayallerimi gerçekleştirebilmek için de yeteneklerimi son limitine kadar kullandığım anlar olmuştur. Ve bu yolculukta hiç yalnız yürümedim. Hep yanımda sevdiğim insanlar oldu. Ben bir eğitimci olarak 60 yaşımda, 20 yaşında neler yaptığıma bakıyorum. Kendimi seyrediyorum. Nerelerde hatalar yaptığımı şu an daha iyi görüyorum. Bana bu üniversiteyi nasıl kurduğumu soruyorlar. İşte cevap burada.

RUHUM MÜCADELEYE BAĞIŞIKLIK KAZANDI

Kendimi yetiştirerek. Hatalarımdan ders çıkarmayı öğrendim. İşte bu eğitimin en önemli parçalarından biridir. İnsan aynı zamanda kendinin de öğretmenidir. Çok zor şartlarda ve maddi olanaksızlıklarla sürdü eğitim hayatım. Ama şu an geriye baktığımda ‘iyi ki bu zorlukları yaşamışım’ diyorum. Aynı zamanda geçmişe baktığımda ülkemin de nereden nereye geldiğini, bu yolda nasıl, ne mücadeleler verdiğini görüyorum. Benim ruhum mücadeleye bağışıklık kazandı. Zaman zaman ümitsizliğe düştüğümde nereden geldiğimi hatırlıyorum. İşte o zaman “Ben bu sorunun da üstesinden gelirim” düşüncesiyle özgüven kazanıyorum.

DEDEMİN VASİYETİ İLE BÜYÜK ADAM OLMALIYDIM

Eğitimci olmak fikri sizde  ne zaman, nasıl oluştu?

enüz daha ilkokul ikinci sınıftayken dedemin babama; “Tek bir keçin bile kalsa bu çocuğu okut. Bundan büyük adam olacak” diye bir vasiyeti var. Dedemi haklı çıkarmalı, büyük adam olmalıydım. Ben eğitim hayatıma bu motivasyonla başladım. Çevremi de bu açıdan olumlu etkilediğimi düşünüyorum. Örneğin ilkokuldan itibaren hep sınıf başkanı seçiliyordum. Ortaokulu yatılı okudum. 12 kişi bir odadaydık. Arkadaşlarımın 11’i o dönem sigara içiyordu. Dönem sonunda ise 10 arkadaşımı sigara içmemeye ikna etmeyi başarmıştım. Sadece bir arkadaşımı ikna edemedim. Tabiİ vazgeçmedim. O da 40 yıl sonra bırakmış oldu. Eğitimciliğimin burada başladığını düşünüyorum. Bizler insanız. Yanlışlarımız, hatalarımız, kusurlarımız, eksikliklerimiz elbette var. Ama hatalarımız da bir eğitim sürecidir. Yanlıştan dönmek ise en büyük eğitimdir.

Erzurum’da kitapçılık yaparak iş hayatına atıldınız. Bursa’ya geldiğinizde de bu sektörde bir boşluk görüyorsunuz ve burada da kitapçılık için kolları sıvıyorsunuz. Şu anda da ilimiz sınırları içerisinde Türkiye’nin en büyük kitapçısını hayata geçirdiniz. Peki bu sektörde de en büyük olmayı nasıl başardınız ?

İş hayatımda başarı kitaplarla geldi. Hep okuyan bir çocuktum. Erzurum’dayken 1980 ihtilalini yaşadım. Fikirlerinden dolayı acı çektirilen gençler gördüm. Ne yazık ki böyle acı bir dönemin tanığıyım. Bugün kendimi demokrat olarak tanımlayabiliyorsam bunun bir nedeni de 12 Eylül’ün üzerimde bıraktığı travmadır. O gün 20 yaşımdaydım ve o günden itibaren hiçbir insanı rengi, dili, cinsiyeti beni ilgilendirmedi. İhtilalin ardından Erzurum’da müthiş bir fikri hareket dönemi yaşanıyordu. Kentte birçok kitapçı bulunuyordu. Özellikle birkaç kitap evinden çok etkilendim ve kendim de kitap satmaya karar verdim. Ardından üniversite eğitimi için geldiğim Bursa’da bir eksiklik hissettim. Özellikle fikir kitapları satan işletmelerin pek var olmadığını gördüm. 1983’te kitapçılar çarşısını kurduk. Esasen düşünüyorum da Bursa için o gün bir kitap devrimi yapmışız. Bugün şehrimizde kitapçılık işi ile uğraşan çoğu esnafın da bizim tezgahımızdan geçtiğini söyleyebilirim.

Başladığınız  her işte başarılı olduğunuzu da görüyoruz. Nedir formülünüz ?

Ben birçok iş kolunda yer aldım. Ortak özellikleri ise eğitim üzerine olmaları. Radyoculuk dönemim de var. Hala çeşitli programlar hazırlamaya devam ediyorum. Kitapçılığın ardından direkt olarak eğitim alanına girmeye karar verdim ve başarılı oldum. Burada başarının sırrı çok çalışmak ve iyi gözlemlemektir. Örneğin Harward’ı, Oxford’u, Cambridge’yi görmeden üniversite kuramazsınız. Eğer ille de kuracağım derseniz üniversiteniz çok da ileri gitmez. Önce strateji sonra da sistem başarıyı getirir.

Mudanya Üniversitesi için ‘Hayatımın Projesi’ dediniz. Bursa bu projeyi uzun yıllar bekledi. Sonuç olarak Bursa’ya üçüncü üniversiteyi kazandırdınız. Bu süreci biraz anlatabilir misiniz?

Söyleşimizin başında da söylemiştim. Hayal kurmaktan hiçbir zaman vazgeçmedim. Bursa’ya bir üniversite kazandırmak hep aklımın bir köşesinde vardı. Ve yürüdüğüm yol da bu yatırımı gerektiriyordu. Hayatımın dönüm noktası 1994’tür. O yıl kendi açımdan büyük kararlar aldım ve prensipler belirledim. Eğitim hayatıma girişim dershaneciliktir. İlk dershanemizi Setbaşı’nda açtık.  On binlerce öğrenciye burada ücretsiz sınavlar yaptık. Dershanemiz bu bölgede bir cazibe merkezine dönüşmüştü. Tabi burada yakaladığımız başarı yeni dershanelerin doğmasına sebep oldu. Sadece Bursa merkezine odaklanmadık. Çevre ilçelerden de öğrencilerin uzun yolculuklar yaparak dershanelere gelmeye çalıştığını gördük ve mümkün olduğunca hizmeti ilçelerimize de götürmeye gayret ettik. Bu işin Bursa’da öncüsü bizdik. 2007 yılına geldiğimizde ise ilk kolejimizi Mustafakemalpaşa’da açtık. İlk söyleşiyi de orada sizinle yapmıştım. Sadece 75 öğrencimiz vardı. Tabi uzaktan bakanlar bu yolun ne kadar zorlu olduğunu göremiyor. Biz bu kolejlerimizde 5 yılda 250 öğrenciye anca çıkabilmiştik. Sabrettik, ekonomik zorluklara karşı direnerek büyüdük. Tabi bu esnada biz de piştik. Öğrendik. Bugün Bursa’nın her yerinde 15 kolejimiz 15 bin de öğrencimiz var. 11 kursumuz bulunmakta. 2 bin kişiye direkt istihdam sağlıyoruz. Taşeronlarla birlikte bu sayı 3 bin 500 kişiye ulaşıyor.

BURSA’NIN İLK İLETİŞİM FAKÜLTESİNİ AÇACAĞIZ

Bir öğrenci okulunu neden sever? Ben bu sorunun cevabını bulmak için dünyayı geziyorum desem yeridir. Dünyanın en iyi üniversitelerinin sistemlerini yerinde inceliyorum. Bu kapsamda Mudanya Üniversitesi projesini hazırladık. Binamız Mudanya’nın son parselidir. Arkamızda 1859 dekar bir orman alanı mevcut. Müthiş bir doğaya sahibiz. Projemizde iyi bir mimar ve aynı zamanda eğitimci olan Hasan Sözeri’nin imzası var. Kaliteli bir akademik kadro kurduk. Birçok iyi üniversiteyle iletişimimiz üst düzeyde. Şu anda 7 bölüme sahibiz ve sınıflarımız dolu. Gelecek yıllarda 20 yeni bölümümüz daha olacak. İşletme, mühendislik, dil eğitimi ve iletişim alanlarında eğitim vereceğiz. Bursa güçlü bir medyaya sahip ve Bursa’nın ilk iletişim fakültesini açmak da bize nasip olacak. Böylece medyaya da bir katkımız olacak.

Bursa, son yıllarda Yüksek Öğretim Kurumları Sınavı’nda yükselen bir grafik sergiliyor. Ancak Bursalı öğrencilerin üniversite tercihini genellikle şehir dışında yaptığını görüyoruz. Sizce bunun nedeni nedir?

Mudanya Üniversitesi bu istatistiğin dışında. Çünkü öğrencilerimizin yüzde 83’ünün ikameti Bursa’da. Kısa bir süre içinde bir üniversite kurmanın maliyeti bir milyar TL’yi buluyor. Enflasyonist bir ortamda bu kısa sürede 2 milyar TL’ye çıkacaktır. Üniversite kurmak giderek zorlaşacak. Ülkemize de son yıllarda birçok üniversite yatırımı yapıldı. Tabi iyi örnekler olduğu gibi kötü örnekler de var. Özellikle İstanbul’da apartman üniversitesi diye tabir ettiğimiz birçok kurum oldu. Devletimiz de bu noktada mevcut üniversitelerin güçlendirmekten yana bir tavır alıyor. Bizi de bu şekilde yönlendiriyorlar. Bu doğrultuda biz de bir sağlık meslek yüksek okulu ve uygulamalı meslek yüksek okulu açacağız.

Öğrenciliğinizde Bursa’yla tanıştınız ve buradan hiç ayrılmadınız. Sizi Bursa’da tutan nedir? Bursa’nın sizin için anlamını sorsam ne dersiniz?

Dünyanın birçok şehrini gezdim. Gerçekten çok etkilendiğim şehirler de oldu. Geçen sene bu zamanlar Los Angeles’taydım. Çok sevdiğim şehirler arasındadır. Ama dünyanın neresine gidersem gideyim Bursa’yı özlüyorum. Bunun birkaç nedeni var. Bursa’da büyüdüm, okudum. Bir Bursa aşığıyım ben. Tüm yatırımlarım, kazanımlarım, kaybettiklerim hep Bursa’dadır. Hayallerimi de bu kentte gerçekleştirdim. Ben 41 yıldır Bursa’dayım. Şimdiye kadar ne beraber çalışma arkadaşlarımdan ne de ticaret yaptığım, ortaklık kurduğum, ahbaplık ettiğim hiçbir Bursalıdan zarar görmedim. Bursalıların bir medeni duruşu vardır. Mudanya Üniversitesi’ni hayata geçirdiğimizde belki yüz kişi beni arayıp tebrik etmiştir. Arayanların birçoğuyla şahsen tanışma fırsatı da bulamadım. Ancak maddi ve manevi olarak arkamda olduklarını söylemeleri beni gururlandırdı.

Bir siyasi geçmişiniz de var. İleride yeniden siyaset dünyasında yer almayı düşünüyor musunuz?

Şunu net olarak söyleyebilirim. Ben tamamen eğitimciyim. Bundan sonra bana düşen kentimize eğitim alanında katkı sunmak olacaktır.