ANNELİĞİN HÜCRESEL HAFIZASI: MİKROŞİMERİZM

“Anneler, kendi bedenlerinde bir tür sonsuzluk taşırlar. Ve bu sonsuzluk, çoğu zaman fark edilmeden iyileştirir.”
— Didem Madak

Her çocuk annesinin bedeninde atar bu dünyaya adımını. Doğumda kestiğimiz göbek bağı ile ayrıldıklarını sanardık ama gövdemizin tam ortasındaki bu iz gibi, içimizde de kalanların olduğunu öğrendik. Bilimin feto-maternal mikroşimerizm dediği bu olguya göre bebeğin hücreleri annenin kanında, kemik iliğinde, karaciğerinde, kalbinde ve hatta beyin dokusunda yıllar boyunca saptanabilir. Yani anneler çocuklarını sadece yüreklerinde değil, neredeyse tüm hücrelerinde taşırlar. Anne olmak bir daha asla yalnız olmamak, hep çoğul kalmak ve varlığında çocuklarını taşımak-onlarla yaşamak demektir.

Bazen beyninde, bazen karaciğerinde, bazen bir yara iyileşmesinde, ne zaman bir sorun olsa, bebeğin annede kalan hücreleri yardıma gelir ve annenin yaşadığı sorunu çözmeye yardım eder.

Hücresel taşınım tek yönlü de değildir. Ters yönde, annenin hücrelerinin de bebeğe geçtiği gözlemlenmiştir. “Ayrıldığımızı” sandığımız doğum aslında “karşılıklı olarak birbirinde kalma” biçimidir. Ne kadar uzakta da olsalar çocuklarının hislerini annenin algılaması iki bedende yaşayan bu kopmaz bağın yankısıdır.

Yani nasıl ki anne kendi bedeninde çocuğunu koruyup büyüttüyse, benzer şekilde çocuk da hayat kaynağını iyileştirmeye çalışır. Böyle bir etkileşim sadece bir kelime ile tanımlanabilir: Mucize…

Anne olmak sadece toplumsal bir beklenti ya da rol değil, bedenlerin ve ruhların birlikte yazdığı eşsiz bir yaşam öyküsüdür, birlikte var olma halidir. Bu nedenle ne annenin sezgileri ya da direnci ne de çocuğunun sevinçleri ya da hüzünleri yalnız değildir. Birbirlerini ruhsal ve fiziksel anlamda büyütmekle kalmaz, aynı zamanda dönüştürür ve şekillendirirler.

Kilometrelerce uzağımızda da olsalar, sonsuz uykuya da dalsalar, annelerimizi yanıbaşımızda hissetmemiz; yaptığımız bir harekette ya da söylediğimiz bir cümlede varlığını görmemiz boşuna değildir… Çocukları için anneler hep var’dılar ve onlar da yokluğa karışana kadar hep var olacaklar…

Tüm annelere sonsuz saygıyla…

Sevgi’yle kalın…